Uit het dagboek van Annemiek Drenth

Het spijt me lief dagboek dat ik een aantal dagen niet heb geschreven maar sinds ik bij huis ben omdat ik mijn steentje niet echt meer bij mag dragen aan de maatschappij, omdat er zoveel regeltjes zijn, weet ik soms niet meer welke dag het nou eigenlijk is.
Vanavond zou ik met de jongens wat nummers doornemen met betrekking tot onze muziek.
Jammer genoeg viel ons plannetje om vanavond even weer lekker te kunnen doen waar we zo ontiegelijk veel zin aan hebben weer mooi in duigen.
Shit men, maar gelukkig verzinnen we al snel een andere manier om toch even de koppen samen te steken om het een en ander door te nemen voor de dingetjes die nog wel door mogen gaan.
Een vergadering was ons idee, via whatsapp.

Ik besluit op deze mooie dag even naar de winkel te gaan voor koffiemelk.
Even naar Dirk, heb ik ook gelijk mijn dagelijkse blokkie om gehad.
Onderweg kom ik ter hoogte van de brasserie een steen tegen.
Ik geef hem een beste trap en kijk hoe ver hij komt.
De volgende trap ging ook mooi dus ik besluit een spelletje te doen met deze steen.
Steen en ik komen zowat heel Emmen door.
Oke, even terug naar waar ik was gebleven...

Aangezien de repetitie van vanavond niet doorgaat besluit ik om er maar een gezellige avond van te maken.
Ipv een keurig potje avondeten kies voor een avond met hapjes en borrels dus het avondeten sla ik over deze keer. 
Gewoon omdat ik daar zin aan heb. Gelukkig maak ik hier thuis mijn eigen regels en doe ik lekker waar ik zin aan heb. Whooowhoop!
Ik heb morgen vast last van de alcohol want ik ben het niet echt meer gewend om drankjes te drinken.
Nouja; dat zien we morgen wel weer, keek ik voorheen ook niet na.

Ik zet een playlist van Spotify op en ik maak de hapjes klaar, schenk alvast een borrel in en dans wat met mezelf door de kamer.
Voor ik begin aan mijn gezellige muziek-vergadering-hapjes-borrel-avond heb ik van bijna alle gekochte hapjes al iets geproefd dus echt honger heb ik niet meer🤣.
De vergadering met de jongens is leuk, beetje gek misschien maar wel gezellig en we hebben echt veel leuke dingen op papier gezet voor als we straks weer mogen, of er moeten weer wat regeltjes bij komen maar daar ga ik niet vanuit.
Na de vergadering besluit ik een oproepje te plaatsen aan alle muziekliefhebbende vrienden op Facebook zodat ik samen met hun toch nog een gezellig avondje "disco@home" heb.
Muziek verbind. Muziek heelt.
Geeft troost, maakt blij.
Het ligt er ook aan hoe je jezelf voelt natuurlijk.
Als ik me shit voel hoef ik geen vogeltjesdans horen ofzo.
Nee, doe mij dan maar lekkere tranentrekkers zodat ik daarna weer wat meer adem krijg om door te gaan.

Janken lucht op, echt hoor.
Vroeger was ik niet zo'n jankerd. Gelukkig heb ik er tegenwoordig geen moeite meer mee.
Ik hoop dan ook voor elk mensch hier op aarde dat je lekker kunt janken als je je shit voelt en het even niet meer weet of niet meer ziet zitten.
Muziek geeft trouwens vaak ook hoop in moelijke tijden en een lied kan verlichting geven op donkere dagen.
Daarom draai ik de allerlaatste plaat van de "Miekie's disco@home-music-show"

Voor jou, voor mij, voor allemaal!

Keep the faith...