​Gistermorgen; wakker worden zonder wekker, heerlijk!
Ik ben meestal vroeg wakker dus nadat ik mijn bedje uit kroop ging ik eerst een lekkere dikke pot koffie zetten.
Nog geen tien minuten later hoor ik vier pootjes mijn huis in rennen; Asha, de hond van mijn buurman komt me vrolijk goede morgen zeggen. Even later zijn baasje ook.
Mijn buurvrouw komt ook net thuis van haar afspraak en ziet ons kletsen, uiteraard komt ze "hallo" zeggen en samen drinken we de vers gezette koffie en eten een broodje in de tuin, met nog een andere buurvrouw en de buurman.
I like

Helaas moet ik afhaken want om 13.00 uur heb ik een afspraakje staan om te gaan kijken naar een andere auto. Al een tijdje kom ik tot de conclusie dat mijn ouwe trouwe diesel niet echt meer past bij de nieuwe Annemiek. Samen met mijn lieve buurvrouw ging ik gistermiddag dus gezellig op pad om kennis te maken met mijn nieuwe Mini Cooper 1.6
Ik zal haar binnenkort aan jullie voorstellen.
We hebben het erg gezellig gehad en zijn na die tijd nog even "wezen struun" in Angelslo en zijn deze middag geëindigd met een rijstewafel panel. Samen met de bovenbuurvrouw hebben we 3 soorten rijstewafels met smaak, zonder suiker, getest en beoordeeld. Geniaal....
Het liep al tegen etenstijd en aangezien ik beloofd had spaghetti aioli te maken moest ik nu toch echt wel naar binnen gaan om te koken. Ik had lekker gekookt en er werd lekker van gegeten dus mooi toch? Blij meisje.

Na t eten snel omgekleed want ik had een afspraak in Klazienaveen. Ik mocht weer als trouwambtenaar op pad en kwam terecht bij een heel gezellig, jong stel.

Vanaf het eerste moment liep het erg soepel tussen ons drieën en het voelde alsof we elkaar al vaker hadden gesproken. Van mens tot mens, elkaar leren kennen, zonder oordeel, met wederzijds respect, erg mooi.
We hebben verteld en naar elkaar geluisterd..

Het bruidje vertelde me dat ze vanaf het moment dat ik online was als trouwambtenaar ze mij is blijven volgen om wie ik was en ze kon zich erg goed vinden in hoe ik in het leven stond.

Poeh...Kwam wel even binnen...
Lieve woorden. Raakt. 
Het voelt zo allejezus fijn als je je hart kan en mag volgen en wanneer je altijd jezelf kunt zijn...
Jezelf, in al je puurheid.

Deze woorden waren wel het grootse kado van vandaag en die mooie auto waarmee ik straks naar hun bruiloft rijd mag absoluut niet in de schaduw staan bij deze mooie, gemeende woorden.

Even later toen ik naar huis reed belde ik even met mijn zus, zwager en mijn twee allerliefste neefjes (ik heb er ook maar twee)😁 en later op de avond belde nog een hele goede vriend. Een leuk, gezellig, warm gesprek maar ook een gesprek waarmee ik weer even naar mezelf kon en mocht kijken.
Fijn, zulke gesprekken. Heb je wat aan, leer je van. 

Toen ik 's avonds tevreden in bed lag en de dag doornam bedacht ik mij dat ik erg dankbaar ben voor alle mooie dingen die om me heen gebeuren. Er veranderd een hoop, voor mij dan;
en dat mag wel zo....!

​Reageren? Klik op Reacties.

​Inzicht in een hele mooie dag. Weet niet hoe het bij de rest van NL ging vanmorgen om 8 uur, maar hier in Emmen floten de vogels alweer het hoogste lied. Met het juiste been naast bed gestapt, koffie gezet, een heel ochtendritueel verder voordat ik mijn witte bussie aan slingerde om weer richting Borger te gaan om een lekker daggie te gaan koken met mijn vrienden aldaar.

Mijn ex schoonzus en zwager kwamen met twee vrienden langs op de fiets vanuit Emmen en ook een man en vrouw uit Emmercompas, voorheen klanten van de bakkerij zaten gezellig bij ons op het terras. Leuk toch?
Mijn dag liep gewoon lekker. Het was rete druk, iedereen was vrolijk en je kon echt zien dat iedereen steeds beter wordt in het geen wat we doen met elkaar. We worden steeds een hechter team sinds de opening.
Mooi, Blij meisje...

Ondanks deze mooie dag werd niet alleen het blije meisje in mij maar ook het kleine meisje een aantal keren getriggerd. 
Eerder vandaag op het werk trok ze aandacht en toen ik 's avonds met mijn vriendinnen buiten zat (voorheen buurvrouwen) kwam ze nog een keer voorbij. Daar was ze weer....

Groot verdriet en behoorlijke tranen. Ze kwamen en gingen en het was oke.
Ik ben in huis gegaan, en gaan douchen..

Ondanks dat ik soms nog echt helemaal niet zo goed weet wat ze mij allemaal wil vertellen, begrijp ik haar steeds beter. Ik wil zeggen dat ik erg trots op haar ben....

Ze komt er wel die lieve kleine Miekie....

​Reageren? Klik op Reacties.

​Ik moest vandaag naar de tandarts, gevestigd in de Rietlanden, tandarts Mulder, fijne man! Onderweg op mijn fiets met een bult lawaai in de oren zie ik dat  Emmen weer begint te bloeien. Een erg mooi gezicht.. Horeca ondernemers die allemaal druk bezig zijn zodat wij weer lekker met elkaar kunnen genieten van een fijne versnapering op hun terras. We zijn er aan toe! We willen er weer uit...
Net zoals die leuke, Portugeese Mevrouw die ik trof in de wachtkamer van mijn grote vriend.
Ze was helemaal uit haar doen.
"Ik ben erg blij dat ik hier ben Mevrouw" zegt ze tegen mij.
Leuk dacht ik nog; naar de tandarts, wat een feest! 🤪

Mevrouw verteld;
Weken lang zijn mijn man van 82 en ik 76 nergens geweest, dit is mijn eerste keer weer buiten. Normaal praat ik nooit zoveel Mevrouw hoor, ik ben normaal best heel erg verlegen. Ik weet ook niet hoe het kan maar ik moet dit gewoon even kwijt, het voelt als een bevrijding na zoveel dagen thuis te hebben gezeten.

Ik vraag haar waarom ze verlegen is, of dat misschien komt omdat ze een buitenlands accent heeft. Helaas beaamt mevrouw mijn vraag. Het feit dat ze niet vloeiend Nederlands spreekt en hier niet vandaan komt, maakt haar verlegen. Ze heeft er vaak commentaar over gehad. Vind ik echt heel erg, ik versta haar namelijk goed, niets mis mee.

"Mevrouw", zegt ze weer tegen mij; Ondanks dat het niet leuk is dat mijn man en ik al weken thuis zitten is het CoronaVirus wel erg goed voor de verbinding van mensen. Er word weer gezien dat het de kleine dingen zijn die er toe doen en materialisme zal naar de achtergrond treden. Weet U Mevrouw, we zijn allemaal gelijk en uiteindelijk gaan we allemaal naar dezelfde hemel verteld ze terwijl de tandarts haar naam roept.
Ik hoop dat ze gelijk heeft...

"Dag Mevrouw" zegt ze tegen mij en loopt netjes achter de tandarts aan richting de behandelkamer.
Ik wens Mevrouw een fijne dag, sterkte bij de tandarts en zeg dat ze niet meer verlegen hoeft te zijn, ik heb ook een accent en spreek ook niet vloeiend ABN...Ben ik daarom minder?? Nee toch?

Even later, met een scheve mond vd verdoving, fiets ik weer richting huis. Niet echt een fijn gevoel zo'n verdoving maar het gesprek van net maakt mijn dag meer dan goed!

Wees lief voor elkaar lieve mensen en wees lief voor jezelf..

#LIEFDOEN

​Reageren? Klik op Reacties.

​Ik had mezelf voorgenomen deze zondag echt iets te gaan doen,
het tegenovergestelde gebeurde...
Ik nam lekker de tijd om mijn koffie op te drinken, zat een beetje muziek te luisteren, beetje facebooken, beetje broodje eten, beetje niks doen, je weet zelluf.... No pressure!
Het enige wat ik vandaag écht moest van mezelf dat waren boodschappen halen.

Ik had nog een lekkere, gezonde broccoli liggen en besloot daar een fijne salade van te maken. Helaas had ik niet alle ingrediënten in huis maar niet getreurd, we hebben dichtbij een Jumbo dus probleem opgelost.

Toen 's middags zo ineens de zon begon te schijnen werd het bij ons in "the B block" (zo noemen we onszelf), ineens super gezellig. Iedereen stak zijn of haar hoofd even naar buiten om vervolgens lekker mee te kletsen over van alles en nog wat, koetjes en kalfjes...
Ondanks de gezelligheid heb ik mezelf toch maar even verzet om naar de Jumbo te lopen. Het viel niet mee om mezelf die spreekwoordelijke schop onder de kont te geven maar het moest wel even gebeuren.
Eenmaal terug begon ik vlijtig de mice en place van mijn gezonde avondmaal klaar te maken, dat was handiger voor straks, dan kon ik zo beginnen....

Ik gunde mezelf nog 1 wijntje met mijn buren die nog steeds gezellig buiten zaten en dan zou ik de rest afmaken... Echt waar!
De gezelligheid won van mijn gezonde pasta/broccoli salade en even later  hebben mijn buurmeisjes me geholpen met het bestellen van een ordinair broodje shoarma met veel te veel knoflooksaus!

Wachtend op mijn bestelde eten, hangend in een fijne relax-stoel met een wijntje in mijn ene hand, naast mij de gezelligheid van de buurtjes, een glimpje zon op mijn gezicht en een pasta/broccoli salade die "bijna" klaar is, besef ik mij dat ik best "gewoon gelukkig" ben en kijk ik alvast uit naar weer een nieuwe dag...

Maandag!

​Reageren? Klik op Reacties.

Even wat groente en fruit bij Hofman, even langs Appie Heijn.
Een normale maandag middag. Fris weertje, af en toe zon, gewoon lekker!
Broccoli en tomaten voor in't mandje en hup naar 't volgende adres.

Ik kom een oude bekende tegen, Mevrouw Vording.
Altijd wanneer ik in Emmen kom kwam ik ze beiden tegen maar sinds een maand of wat loopt Mevrouw Vording alleen met haar rollator. Meneer Vording is niet meer. Hij was zo'n lieve man, deed me altijd denken aan mijn eigen Opa.
Ze verontschuldigd zich dat ze niet meer zo vaak id bakkerij komt en dat ze geen rouwkaart heeft gestuurd. Ze was het vergeten. Uiteraard zeg ik tegen deze lieve Oma dat dat helemaal niks uit maakt.
Ik zie in de ogen van Mevrouw Vording haar verdriet.
Haar beste vriend is er niet meer, ze mag wegens Corona niet meer zo vaak de deur uit, kinderen die bijna niet langs komen, hulp die nu om de week komt ipv wekelijks.
Ik kan dat niet best hebben.....
Wat had ik Mevrouw Vording nu graag een dikke knuffel gegeven, Gewoon eem doei'n!

Ik ga richting Appie en op de terugweg criscross door 't Rensenpark.
Bij de giraffes daar, dat is mijn favo plekkie.
Mooie uitkijk over het fraaie grasveld, muziek in de oren als er niemand zit, mijmerend over alledaagse bezigheden.
Het allermooiste op zo'n dag vind ik wanneer er wel iemand op dat bankie zit.

Had ik even geluk vandaag.

Mijn hart maakt een sprongetje want hier kan ik echt van genieten.
Ik word voor een minuut of 20 gezelschap van een Opa uit de Betuwe. Al jaren gelukkige inwoner van Emmen. Hij heeft geen heimwee naar daar, dit mooie Drenthe bevalt hem goed. Mooi om te horen toch?!
Deze uitspraak maakt mij nog een gelukkigere Drenth dan ik al ben.

Ik vraag of hij het vol kan houden zo in deze barre tijden van Corona. Meneer is vrij positief. Wat fijn voor deze Opa dat hij niet zoveel zorgen heeft. Hij vind het vooral vervelend voor de jeugd die niets kan. Die willen uit, feest vieren, naar evenementen, werken, gewoon genieten van het leven.

Even was Meneer stil...

Hij kijkt mij aan en verteld me dat het hem erg herinnert aan die oorlog van 75 jaar terug ; toen konden wij ook niet wat we graag hadden willen doen

Poeh...

Deze komt enkele minuten na zijn vertrek behoorlijk binnen. Het ontroerd mij, ik voel zijn pijn. Geeft niks Miek! Je mag dat voelen want dat is leven.

Vandaag sta ik stil bij onze vrijheid. Waarschijnlijk te danken aan die Opa uit de Betuwe en zijn vrienden van toen. Die stoere, dappere jongens die toen niet konden wat wij wel nu wel gewoon kunnen. Die mannen die hun jeugd, hun toekomst op het spel hebben gezet voor onze vrijheid.

Het is ons zomaar gegeven, dus mens durf te leven!

​Reageren? Klik op Reacties.